Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Μουσική προπαιδεία


Εδώ και λίγο καιρό παρακολουθεί μαθήματα μουσικής προπαιδείας. Χθες σηκώθηκε θαρρετά και τραγούδησε το "αστελάκι μου μικλό" άψογα, όλοι έμειναν μ΄ ανοιχτό το στόμα. Ο δάσκαλος μού είπε ότι είναι σπάνιο για ένα παιδί σ' αυτή την ηλικία να έχει τόσο σωστή φωνή.

Μετά βέβαια ήθελε να το ξαναπεί δεν της άρεσαν τα "τρίγωνα κάλαντα" που προσπαθούσε να τους μάθει ο άνθρωπος και δεν τους άφησε να κάνουν μάθημα.. ταλιμπάν.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Παιδί τουί


1. Τρώει σοκολάτα, μετά πίνει λίγο γάλα και έρχεται και μου λέει χαμογελώντας πονηρά κάτω από τα άσπρα μουστάκια "μαμά έφαγα σοκολάτα γάλακτος"!

2. "Ο παπάς ο παχύς έπαγε μια πάπια μα πχια πάπια"...

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Κολιτσάκι


Βρίσκω αξιολάτρευτο το "ρ" της που το λέει ακόμα "λ"

σε παιχνίδι με φίλες της "κολίιιτσια!"

σε ατυχείς στιγμές "φτου, να πάλει"

στο χορό "είμαι μπαλαλίνα"

στη μεταμέλεια "σόλι!"

στο αγαπημένο της χρώμα "λοζ"


Κεφάλι γεμάτο αγάπη


"Θα σου δώσω εκατό φιλιά να γεμίσει το κεφάλι σου αγάπη για πάντα" μου είπε.

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Bloody


Το πιο φριχτό όνειρο και γενικά ό,τι χειρότερο έχω δεί στη ζωή μου ήταν ότι έπεσε και χτύπησε το κεφάλι της και χύθηκαν μυαλά..
κάτι παρεμφερές ως προς τη φρίκη, ζήσαμε χθες, όταν χτύπησε στη γωνία του τραπεζιού, έτρεξε αίμα, την κρατούσαμε για να τη ράψει ο γιατρός, ενώ ούρλιαζε με όλη τη δύναμη της ύπαρξής της.
Έβλεπα την τρύπα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της ν' αναβλύζει αίμα κεντημένη από τη βελόνα της αναισθησίας και σκεφτόμουν ότι μπορούμε ν΄αντέξουμε τόσα πολλά, να επιβιώσουμε σε καταστάσεις που αν τις σκεφτούμε απλώς, χωρίς να τις ζήσουμε, είναι αβάσταχτες. Σκεφτόμουν ότι είμαστε τελικά πολλοί ανθεκτικοί αν σκεφτείς ότι είμαστε κομμάτια κρέας.

Στα επόμενα λεπτά χοροπηδούσε γέλαγε και τραγουδούσε, έκανε τρέλες σαν να μην υπήρχε αύριο.